اصول خشک کردن چوب در هوای آزاد

در به کار بردن چوب برای موارد مختلف باید رطوبت این جسم را مناسب با محیط مورد مصرف منطبق کرد برای کاهش رطوبت چوب به درصد رطوبت مناسب مصرف روشهای مختلفی وجود دارد که ممکن است در هوای آزاد و یا به طور مصنوعی در کوره های چوب خشک کنی صورت پذیرد. به طور کلی خشک کردن چوب دارای فوایدی به شرح زیر است:

. احتمال باختگی یا پوسیدگی آن را کاهش میدهد.

. مقاومت های چوب همگام با خشک کردن آن زیاد میگردد.

. مقاومت انواع اتصالات چوبی میخ و پیچ در چوبهای خشک بیشتر از چوبهای تر میباشد. م کشیدگی چوب که همراه خشک کردن آن به وجود میآید باید قبل از تبدیل چوب و ساخت محصول صورت بگیرد.

. خشک نمودن چوب باعث کاهش وزن آن و در نتیجه موجب تقلیل هزینه حمل و نقل می گردد. استعمال ،چسب مواد حفاظتی و محلولهای کاهنده سرعت اشتعال چوب در صورت خشک بودن بازدهی بیشتری خواهند داشت. سبب افزایش مقاومت الکتریکی آن شده و عایق خوبی برای جریان الکتریسیته میگردد. سبب خوش پرداخت شدن آن میشود؛ به طوری که نجاران و درودگران بر روی چوب خشک شده راحت تر کار میک کنند.

روشهای مختلف خشک کردن چوب

چوب را با استفاده از روشهای مختلفی خشک مینمایند ولی پایه و اساس همه ی آنها یکی است یعنی انتقال رطوبت از داخل چوب به سطح آن و تبدیل نمودن رطوبت بـه بخـار کـه وارد هـوا می شود، دمای محیط و جریان هوا نیز این عمل را تسریع میکنند. به طور کلی چوب به دو روش طبیعی در هوای آزاد و مصنوعی در کوره چوب خشک کنی خشک . می گردد که به شرح چوب خشک کنی در هوای آزاد میپردازیم:

خشک کردن چوب در هوای آزاد

در این روش چوبها در هوای آزاد در واحدهای دسته بندی در یارد چوب خشک کنـی مستقر می شوند. اغلب یارد چوب خشک کنی را مستطیل شکل بنا می.کنند. کوچه های بین ردیفهای دسته بندی چوب و راههای حمل و نقل بر یکدیگر عمود هستند و محل استقرار واحدهای دسته بندی چوب نیز مستطیل شکل میباشد. کوچه های بین ردیف دسته بندی چوب امکان نقل و انتقال چوب و برقراری هوا را فراهم میسازند ضمناً از انتشار آتش سوزی نیز جلوگیری میشود. چوبها به صورت طبقات روی هم مرتب میگردند و میان آنها قطعات باریـک بـه نـام چـوب دستک قرار داده میشود چوب دستکها فواصلی بین تخته ها ایجاد میکنند نقش این قطعات چوبی که از یک گونه با ضخامت یکسان هستند به جریان انداختن هوا در بین تخته ها جلوگیری از تغییر شکل تخته و ممانعت از فعالیت ،قارچها کپکها میباشد طریقه دسته بندی به این صورت است که ابتدا با مصالح ساختمانی مانند بتن بر روی زمینی محکم و در عین حال قابل نفوذ پایه هایی میسازند تا تخته های تحتانی با خاک تماس حاصل نکنند ، معمولاً ارتفاع پایه ها به اندازه ای است که تخته های زیرین (حدود ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر با زمین فاصله دارند. بعد از آن تخته ها را بر روی پایه هایی که روی آن نیز چوبهایی به عنوان تکیه گاه تخته ها قرار داده شده است دسته بندی می نمایند طول دسته بندی بستگی به طول تخته ها داشته و عرض آنها معمولاً بین ۱/۸۰ تا ۲ متر است. تخته های دسته بندی باید از گونه همانند با ضخامت یکسان باشند فاصله ی بین دو دسته بندی حدود ۰/۵ متر است البته بستگی به ضخامت تخته ها دارد و بر روی دسته بندی باید سقفی شیبدار برای محافظت از باران و برف و آفتاب ایجاد کرد هنگام دسته بندی فاصله ی افقی بین تخته ها را از هم بین منظور میدارند فاصله ی عمودی تخته ها را با قرار دادن چوب دستک هایی که بستگی به ضخامت تخته ها و فصل خشک کردن دارد تنظیم میکنند